wiara

Są takie momenty w życiu, kiedy wszystko, absolutnie wszystko nam się wali. Płaczemy, niezrozumiani, niekochani.. I ten schemat powtarza się co noc. W ten czas uwalniają się emocje, które tak głęboko w sobie dusiliśmy. Strach, ból, cierpienie, brak miłości, akceptacji, zadowolenia z życia.. I wystarczy impuls, żeby wybuchnąć. I kiedy tak się leży, nie widzi sensu istnienia, mamy dwa wyjścia. Pogrążyć się w rozpaczy lub szukać rozwiązania problemu. Pierwsza ścieżka jest łatwiejsza, możemy obwiniać świat bez końca i marnować życie dalej, a druga choć trudniejsza, jest o wiele lepsza. Czemu tak mało ludzi wybiera tą opcję? Nie wiem, ale wiem, że ja wybiorę drugą. Chociaż jestem paskudną pesymistką, gdzieś w głębi mnie są malutkie pokłady optymizmu, które w chwilach grozy i cierpienia zyskują na sile. Tak więc olśniło mnie dzisiaj, właściwie przed chwilą. Musiałam o tym gdzieś napisać, więc rzuciłam się pędem do komputera i teraz staram się aby nic mi nie umknęło. Muszę wygrać z tym co się dzieje. To wszystko jest dla mnie zbyt ważne. Ci ludzie są dla mnie całym światem i nie mogę wszystkiego spieprzyć tylko dlatego, że dzieli nas taka a nie inna odległość i że jesteśmy niedoskonali. Ja muszę wygrać tą walkę. Pierwszy raz w życiu nie wyobrażam sobie innego zakończenia. Kiedyś już dawno bym się poddała i ryczała bez końca, ale teraz będzie inaczej. Nie pozwolę sobie już na coś takiego. Bo życia nie będzie można cofnąć. Trzeba działać już teraz i nie tracić ani chwili. Trochę kiepsko, że tak ważne dla mnie momenty przypadają akurat teraz, kiedy za tydzień są straszliwie ważne dla mnie egzaminy, od których bądź co bądź zależy moja przyszłość, ale wierzę, że uda mi się to wszystko połączyć i otrzymać spójną satysfakcjonującą całość.
Oby tylko zależało Ci na mnie, tak bardzo jak mi na Tobie. Reszta jakoś się ułoży. I ja już chyba nawet wiem jak. Daj mi tylko szansę :)

Może nie mała, ale dam radę ;)

Nie bójmy się spełniać swoich marzeń ;)

I coś na poprawę humoru: http://www.youtube.com/watch?v=WQnU40rYr00 :)